SALI... (OTOGARDA 1. GECE)...
Saat 20.00... AŞTİ'deyim.
Giden bir yolcu ya da gelecek olan yolcusunu karşılamaya giden biri gibi çantamı yürüyen banta verip X-RAY'den geçtim. Çantam ve üzerimdeki giysilerim, kaldığım eve o günün akşamı tekrar döneceğime göreydi. Küçük omuz çantamda pek az şey vardı. Bir adet kitap ("Sanat ve İnsan" Irwin EDMAN, Batı Klasikleri-1991), birkaç gündür yemediğim yarım paket kraker, 0,5 lt su, birkaç küçük not kağıdı, kalem ve şarj kablosu. Giysilerim şimdilik iyi giden havalara karşılık yeterli olsa da geceleri pek de koruyucu olamıyordu. Ve tabi bir miktar para.. fakat oldukça sınırlı.
"Giden yolcu" katındayım. AŞTİ'ye son 18 yılda çok kez yolum düştü. O yıllara göre şu an daha temiz, daha aydınlık. Giden-gelen yolcuların anında ulaşabileceği çeşitli satış büfeleriyle, kafe, çay, yemek salonlarıyla, ücretsiz wi-fi sunumuyla çok daha çağdaş bir görünümde. Bu anlamda yolcu gereksinimlerini karşılayacak kapasitede.
Yorgun hissediyorum. Uygun bir yer bulup oturdum. Çok sayıda bekleyen ve seyahate çıkacak olan insan var. Şimdi ben burada neyim? Onlardan biri gibi olmaya çalışıyorum. Hareket saatini bekleyen bir yolcu oluyorum bir süre., Ama değilim. Bir yolcusunu karşılayacak bekleyen biri oluyotum bu kez.. ama o da değilim.
Gerçek olan şu ki, sokakta kalmış, yatacak yeri olmayan, otogara sığınmış biriyim!..
Zor olsa da, öyle ya da böyle bir şekilde burada zaman geçecek. Ancak günün tartışmalarından kalan üzüntü daha çok acı verici, yaralayıcı, hatta çaresiz bırakıcı.. İşte bunu bilmek çok huzursuz ediyor.
Saat 20.30...
Öğle saatlerinde telefon görüşmesi yaptığım karikatürcü dostum Fahri EYİCAN'la ev konusundaki gelişmelerin olumlu sonuçlanacağına dair haberi paylaşmış, kesin sonucunu akşama netleştireceğimden söz etmiştim. Ancak benden bir geri dönüş olmayınca, Fahri aradı ve durumu sordu. Hiç tahmin etmediği bir gelişme ve haber olarak otogarda olduğumu öğrenince çok üzüldü. Moral verdi.
Otostop yaptığım yıllardan kalma alışkanlığımla yaşadığım ilginç deneyimleri anında not etmeyi seviyorum ve aksatmamaya çalışıyorum. Yanımda not alacağım kağıt sınırlı. (8cm x 11cm)'lik 9 adet yazılmaya hazır kağıt parçası vardı cebimde.. Çizim için uygun değil. Ancak notları kaydetmeye yetebilir.
2. BÖLÜM - OTOGARDA 2. GECE
"Vücut Enerjim Düşmekte. Reflekslerim Zayıflıyor. Uyku Hali Sıklaştı"
 |
| Çantamda Batı Klasikleri dizisinden Irwin EDMAN'ın "Sanat ve İnsan" kitabı, küçük bir şişe su, kalem ve dokuz adet küçük boyutlu not kağıtları.. |
Bu Sitede yayımlanan yazı ve görsellerin fikri sorumluluğu eser sahiplerine aittir
Bu içerik Kotbas Art Colors tarafından derlenmiştir.
Etiketler
Notlar