(Okuyacağınız bu günlük, tamamen hayalidir. Herhangi bir kişiyle doğrudan ilgisi yoktur. Hemen hemen bütün karikatürcüler benzeri akışı yaşamışlardır. Fakat bu defa bir sürpriz beklemekte onları. Yazının sonunda tabi.. Emeğini sanata dönüştüren karikatürcülere esenlikler!..)
Muammer KOTBAŞ
İnternet Öncesi Yıllar..
1. Gün: Yurt içindeki bir yarışmaya 2 hafta süre kaldı. Bugün dışarı çıktım, otobüsle şehir merkezine gittim. Otobüste yol boyunca hem insanları hem caddeleri inceledim, gözlem yaptım ve yarışma konusu ile ilgili espriler bulmaya çalıştım. Bir kırtasiye dükkanından, çizim yapacağım Schoeller kartonları satın aldım. Biraz gezip dolaştım.. vitrinlere baktım. Bir kafede bir şeyler içtim. Bayiden aldığım gazete ve sanat dergisini okudum. Zaman çok hızlı geçmiş.
2. Gün: Yarışmanın konusuna uygun bulduğum espriyi taslak olarak çizdim. Işıklı masada kartona aktarımını kurşunkalemle yaptım. Suda dağılmayan kaliteli sayılabilecek çini mürekkebi kullanarak tarama ucuyla çizime başladım. Tarama ucunun o sivri ucunu dikkatli kullanmalıyım. Kartona takıldığı anda mürekkep her yere sıçrar. Bütün emeklerim yok olur.
3. Gün: Toplam 3 çizim göndereceğim yarışmaya. Bugün diğer iki espriyi de buldum ve taslaklarını çizdim. Aynı yöntemle kartona aktardım. Çizimlerin bitirilmesi, hazır olması 3 gün daha sürer. Çizim çalışmasına ara verip, eserleri koyacağım zarfı hazırladım ve gideceği adresi üzerine yazdım. Kendi adresimi de tabi. Bir de eserler bükülmesin diye oluklu mukavvaları kesip hazırladım ölçüye göre.
6. Gün: Çizimleri bitirdim. Özgeçmiş, fotoğraf ve adres/iletişim bilgileri istenmişti, bir dosya kağıdına yazdım ve fotoğrafımı yapıştırdım. Hepsini zarfa koyup hazırladım. Yarın postaya verirsem bir haftada rahat rahat gider.
7. Gün: Son kontrolleri yaptım. Eserlerin arkasına ad, soyad, adres ve telefon bilgilerimi yazmamışım. Onları ekledim. Şimdi her şey tamam. Öğle sonrası postaneye gitmek üzere evden çıktım. Postane mahallemizde. Yayan 10 dk. uzakta. Yolda sağlı sollu çeşitli işyerleri ve dükkanlar sıralanmış. Alışveriş yapanların yüzlerini okumaya çalışıyorum. Hepsinin farklı yaşamı, öyküleri var. Kısa gözlemim ardından postaneye varıyorum. Bir süre sıra gelmesini bekliyorum. Burada da gözlem yapılacak çok şey var. Sıram geliyor, zarfımı postaya veriyorum. Şimdi yarışma sonuçları ile ilgili haberin gelmesini beklemek kaldı.
8. Gün: Bugün de, yurt dışındaki bir karikatür yarışmasının hazırlığına başladım. Yurt dışı olduğu için, bir ay öncesinden postaya vermem gerekiyor. Onun için seri bir şekilde çalışmalıyım. Bu yarışma için de dün yaptığım gibi korunaklı zarfı hazırladım. Çizimleri de 2-3 gün içinde bitirip postaya vermeliyim. Bu çizimlerde renk kullanacağım. Ecoline ya da kuru boyakalem olabilir. Ancak renkli fotokopi teknolojisi olmadığından, arşivim için siyah-beyaz fotokopi örneğini almak zorundayım. Ya da orijinalin fotoğrafını çekip saklayabilirim.
İnternet Sonrası Yıllar..
1. Gün: Bugün yurt içinde yapılacak bir karikatür yarışmasına kargo ile karikatür göndereceğim. En yakın kargo şubesi evimize otuz dakika uzaklıkta. Gezerek giderken yolda yine çevreyle ilgili gözlemlerime devam ediyorum. Soğuk ve yağmurlu havalarda bir koşturmaca içinde olunca bu gözlemlerim sınırlı oluyor. O zamanı da ortama uygun değerlendirip, espri bulmakla geçiriyorum. Güneşli havalarda her şey daha farklı ve canlı yaşanıyor. Kargo 3 gün içinde adrese ulaşacağı için, içim rahat. Üstelik 'Kargo Takip Numarası' ile paketimin hareketini takip edebileceğim.
2. Gün: Bugün de; son tarihine 3 gün olan ve katılımın e-Posta ile istendiği bir başka yurt içi karikatür yarışması için çalıştım. Sadece bir karikatür göndereceğim. Bulduğum esprinin taslağını kurşunkalemle bir dosya kağıdına çizdim. Çizimi tarayıcımda (Scanner) tarayıp bilgisayarıma aktardım. Çizim programında çizip renklendirmesini yaptım. Bu bölüm 3-4 saatimi aldı.
3. Gün: Çizim programında hazırladığım karikatürümün bir kopyasını aldım. Bazı renkler istediğim gibi durmamış. Üzerinde biraz daha renk denemeleri yapıp en iyi olanı seçmeliyim. İyice emin olmak için hemen göndermeyip bekleteceğim. Biraz daha inceledikten sonra yarışmanın son günü e-Posta ile gönderebileceğim. Çünkü son tarih olan günün sonuna kadar gönderebilme şansım var. Yurt dışında bir yarışma için de aynı e-Posta yöntemiyle eserlerimi anında karşı tarafa ulaştırabileceğim.
4. Gün: Şu suralar üst üste gelen yarışmaların bazılarını hallettim. Diğerlerinin zamanına daha var. Bu sürede farklı çalışmalarıma devam ediyorum. Boş durmak yok, soluklanmak için sanatın diğer branşlarıyla dinlenmek var!
5. Gün: Eskiden yarışma albümlerini beklerdik postadan gelecek ve birçok çizerin eserini bir arada göreceğiz diye. Şimdi internet büyük kolaylık. İstediğim kadar PDF albüm görme şansım var. Tabi dünyanın farklı ülkelerinin çizerlerinin paylaştıkları çizimlerini de aynı şekilde anında görebiliyorum. Hatta etkileşime geçip, arkadaş olup sanat üzerine yazışabiliyorum. Ayrıca diğer sanat dallarıyla ilgili takipler de yapabiliyorum.
Yapay Zekalı (!) yıllar..
(NOT: Bu bölüm yukarıdaki günlük sahibine ait değildir. Kendini uyanık zanneden bir fırsatçının olası günlüğü olarak oluşturulmuştur. gerçek kişilerle ilgisi yoktur.)
1. Gün: Bugün biraz geç kalktım. Bilgisayarımı açtım. İnternette sörf yaparken, tesadüfen bir karikatür yarışma duyurusu gördüm. Çizimden anlamam. Ama ödül parası çok iyi. İşime yarar. Hemen GPT4 imdadıma yetişti. Verdiğim komutlarla bana birkaç tane karikatür çizdi. Anında yarışmaya e-Posta ile ilettim.
(11 gün sonra)
2. Gün: Karikatürleri gönderdiğim yarışmadan haber geldi. Büyük Ödül'ü kazanmışım. Vaaay bee!.. Ya bu harika bi'şey!. E, bu iş kafama yattı. Diğer paralı yarışma duyurularına da bu yöntemi uygulayayım. İşte gelir kapısı, hem de şu ekonomik kriz döneminde.. ilaç ilaç.
Sevgili günlük, bu kadar yeter. Yazmak yoruyor beni. Ben işime döneyim, bye!..
Benzer Yazılar :