"Gezginci Şair" Dizelerini Bize Emanet Ederek Ayrıldı Aramızdan

M. Özer CİRAVOĞLU (1944 - 05.05.2025)
(Mimar-Şair-Ressam)
(Çizgi: Muammer KOTBAŞ, 2000)
(Karton Üzerine Suluboya), (29,7cm x 23cm)


O bizim "Gezginci Şair"imizdi.. O'ndan öğrendiğim çok şey var. 

"Gezginci Şair" Dizelerini Bize Emanet Ederek Ayrıldı Aramızdan

Muammer KOTBAŞ

Yaşamını uzun yıllardır Trabzon'da sürdüren bir Mimar-Şair dostumuz M. Özer CİRAVOĞLU yaşama veda etti.


Trabzon'da bulunduğum yıllarda sıkça görüşüp, sanat sohbetleri yaptığımız CIRAVOĞLU, içinde yaşadığı toplumca yeterince anlaşılamamış donanımlı bir entelektüel idi. Kendine özgü yapısı ve sağlam bir kişiliği vardı. Kahkahası Trabzon sokaklarında öyle bir yankılanırdı ki, insanlar gülmenin ne demek olduğunu meraklı bakışlarıyla da anlamış olurlardı.

O bizim "Gezginci Şair"imizdi.. O'ndan öğrendiğim çok şey var. 

Muammer KOTBAŞ, M. Özer CİRAVOĞLU
(30 Haziran 1996, Ganita Çay Bahçesi, Trabzon)

M. Özer CİRAVOĞLU (1944- 05.05.2025)

1944'te Trabzon'da doğdu. İlk, orta, liseyi  burada bitirdi. Yükseköğrenimini İTÜ Mimarlık ve KTÜ Mimarlık Fakülteleri'nde tamamladı. Askerlik dönüşü Trabzon Belediye'sinde görev aldı. 

Sanat yaşamına şiirle başladı."Noktürn" adlı ilk şiiri Trabzon'da "Hizmet" Gazetesi'nde (1965) yayımlandı.  

Daha sonra yazılarını yine aynı kentte sürdürdü. Resimler yapıp, sergiler açtı. 

Deneme, eleştiri ve tanıtma yazılarını yerel gazetelerde; şiirlerini ise Kıyı dergisi ile Trabzon’daki diğer dergi ve gazetelerde yayımlandı. Resimleriyle değişik sergilere katıldı

Şiir Kitapları:
"Seslenişler"  (İstanbul, 1990)
"Kriz ve Sevi" (2000)
"Üzünç Evi" (2011)

M. Özer CİRAVOĞLU, Muammer KOTBAŞ
(30 Eylül 1998, Ganita Çay Bahçesi, Trabzon)


ŞİİRLERİNDEN....

YAŞAMAK
Yaşamak ustalığı bir gül kokusu
Ha var ha yok
Eridi gönlümde sonsuz mavi gök
Tüm ruhsal renkleri denedim
Sonuç yok
Yaşamak... kimsenin gönlünü kırmamak


SUS ARTIK
Demin şurada kanepede
Oturmuş konuşuyorduk 
Hayatın anlamı üzerine
Ani bir telefon çaldı
Sus artık.

Ah fırıldakçı amca
Palyaço görünümlü adam
Kaç yerinden yaralı bu ruh
Sus artık
O bendim anlaşılan

Bu gece telefon çalmadı
Hiçbir gece dostlar kapımı
Yaktılar kökleri olmayan ormanı
Sus artık
O bendim anlaşılan. ("Seslenişler"- Ocak 1990, s-17)

  

KİME NE
Bir sevda atıyla
Yaklaşırken sana
Çözüldü kemiklerin gülü
Artık kim kurtarabilir
İçimizde yanan özgürlüğü

Bir orman uğultusu yanar
Uzaklarda sensiz
Gözlerimde gözlerin
Hangi yurdu arar
Bir bilseniz

Bir kuşa avcıyım derken
Avladım kendimi
Yaşarken sensiz bu iklimi
Çevirin tüm silahlarınızı üstüme

Ayrılık şarkısından öldü deyin
Kime ne. ("Seslenişler"- Ocak 1990, s-20)


SON İSTASYON
Son istasyon
Derdi
Malone
ölürken!

Değmez
Derdi
Soyu olmayan
Karışırken!

Yufka aç
Geliyor
Derdi
Aşçıbaşı annem
Kızaran gözleriyle
ölürken!

SANAT
Suyun teridir 
sanat!
Açabildiğin kadar!
Sen, yitik evi
O, kuş
Ol
Özgür olabildiğin 
Kadar
Gel, evimiz bu
Kal
Kalabildiğin kadar  ("Kriz ve Sevi"- Haziran 2000, s-21)








Bu Sitede yayımlanan yazı ve görsellerin fikri sorumluluğu eser sahiplerine aittir
 Bu içerik Kotbas Art Colors tarafından derlenmiştir. 
Daha yeni Daha eski