1967'de üç amatör takımın birleşmesiyle kurulan ve bordo-mavi renkleri seçen Trabzonspor 1974'de 2. ligde şampiyon olarak 1. lige çıktı (şimdinin süper ligi). Çıkış o çıkış.. Bir daha 49 yıl hiç o ligden düşmedi.
Bu sürede 6 şampiyonluk kazanarak ilk kez şampiyonluğu İstanbul dışına Anadolu'ya taşıyan takım oldu.
2010-2011 sezonundaki süper lig şampiyonluğu biraz karmaşık gibi dursa da, resmi olarak şampiyon Fenerbahçe ve kupası da müzesindedir. Ancak o yıl şampiyonlar liginde Türkiye'yi Trabzonspor temsil etmiştir. Buna karşılık her iki takım taraftarları da "şampiyon biziz" diyor.
(2012) |
Çocukluğum ve gençliğim bu şehirde geçti. Futbolun etkisi, büyüsü her yönüyle sarmaladı beni. Babam koyuluk derecesi yüksek dozda bir taraftardı. Onun omuzlarında kalabalıklar arasında Hüseyin Avni AKER stadının tek katlı tribünlerine girişimizi anımsarım. Ve kalabalık arasında her seferinde ezilme tehlikesi atlattığımızı.. Bir de 1972-1973 sezonunda şampiyonluğun averajla kaçırıldığı maç sonrası taraftarın futbolculara kızarak, saha dışında araçları ters çevirmelerini unutmadım.
Fanatizm çemberinin dışında kalmak..
Sonrası yaşamımızda hep futbol oldu. Neyse ki sanat ve karikatürle tanışmış olmanın avantajıyla fanatizmin tuzağına düşmedim
Karikatür çizmeye başlamadan önce de, başladıktan sonra da bir çok deplasman maçına gittim. En çok da İstanbul'a.. Mahalle olarak otobüs tutar, doluşur ve 1100 kilometrelik yolu hissetmeden İstanbul'a gider, maçı seyreder ve Trabzon'a dönerdik.
Bu gidişlerimiz; karikatüre başladığım yıllarda, konuyla ilgili karikatürler çizdiğim dönemlerdi. Şampiyonluklar yaşandığı yıllarda sabahlara kadar karikatürler çizip, pankartlar boyamak benim işimdi.
(Karadeniz Gazetesi-1984) Sağ alttaki fotoğraf, benim yazıp-çizip-boyadığım pankart. Pankartın solundaki çizimde Trabzonspor Başkanı Mehmet Ali YILMAZ, Samsunspor Başkanı Hasbi MEMTEŞOĞLU'nu tuş etmiş. Yazısı ise: "Parayla Ağalık Olmaz!" Sağındaki portre ise, mahallemizin sakini olan Trabzonsporlu futbolcu Kemal SERDAR. |
Futbol konulu karikatürler..
Bir defasında İstanbul deplasmanına hazırlıkta, otobüsün 40 taraftarı için kartondan yaka rozetlerini tek tek hazırlayıp seyahat esnasında yakamızda taşımıştık. Haliyle fotokopinin olmadığı yıllar.
Otobüsün arka camlarına asılmak üzere 50x70 ebadında iki karikatür çizmiştim. İstanbul dönüşünde otobüs şoförünün isteği üzerine çizimleri ona bırakmıştık. Şehirlerarası seyahatlerinde de hiç çıkarmamıştı. Ta ki, bir kaç ay sonra gelip bizi bulana kadar. Otobüs kaza yapmış ve karikatürler zarar görmüştü. O çizimleri yeniden istedi. Çizip verdim tabi..
Samsunspor taraftarı olarak Trabzon'a..
Futbol karikatürleri çizim maceram Samsun'da yaşadığım yıllarda da Samsunspor için devam etti. Ancak bir gün; Samsunspor'un Trabzon'da oynanacak maçı için taraftarlar otobüslerle yola çıkacaktı. Karikatürcü arkadaşım Sönmez YANARDAĞ'ın ısrarıyla biz de taraftarla yola koyulduk. Yolculuk süresince otobüste sürekli tezahüratlar ve Trabzon aleyhine söylemler yankılanıyordu. Sönmez bir anda bana öyle bir şaka yaptı ki, çok korktuğum anlardan biriydi. Kısık sesle benim Trabzonlu olduğumu söylemekle tehdit etmişti. Bir yandan da kıs kıs gülüyordu.. Şakanın yeri ve zamanı değildi gerçekten.. Duyulursa o an o taraftarın nelere yol açacağını tahmin edemiyorum. "Trabzonlu değilim" dememin faydası olmaz, kimlik görmek isteyebilirlerdi. Zor ikna ettim Sönmez'i.. Kazasız (!) Trabzon'a vardık. Misafir seyirci olduğumuz için güvenlik açısından otobüslerimiz Trabzon Emniyet Müdürlüğü binası yanına park ettirildi.
İntikamımı (!) aldım..
Şehri biraz Sönmez'e gezdirdikten sonra maçı seyretmek üzere Trabzonspor tribünlerinde yerimizi aldık. Maç başlamasına az bir zaman kala, tezahüratlar arasında bu kez ben Sönmez'e intikam şakası yaptım ve O'nun Samsunlu olduğunu açıklamakla tehdit ettim. Yaptığım acımasız şaka etkili olmuştu. Benim gibi aynı korkuyu yaşayan Sönmez, ısrarla beni vazgeçirmeye çalıştı. Söylemedim elbette ama ödeşmiş olduk. Fakat Sönmez yine de rahat edememiş olacak ki, Samsunspor tribününe geçmek istedi. O'nu da kazasız (!) oraya geçirdim. Maçı ayrı ayrı tribünlerde rakip taraftarlar olarak seyrettik.
Kendi şehrimde mahsur kaldım..
Maç bitimiyle ben Trabzonspor taraftarıyla staddan çıktım. Otobüsün olduğu yere doğru yürümeye başladım. Samsunspor taraftarının çıkışına izin verilmedi ve yaklaşık 1 saat bekletildi. Ben Emniyet Müdürlüğü'nün olduğu yere kadar gittim ancak, yoldan ve kalabalıktan ayrılıp otobüse yönelince Trabzon taraftarları arkamdan aleyhte tezahüratlara, yuh çekmelere başladı. Oysa oralıydım ve kimse bunu bilmeden tepki vermişti. Fazla ileri gidemediler çünkü emniyetin güvenindeydim. Samsunspor taraftarı ve Sönmez gelene kadar orada otobüsün yanında, protesto tezahüratları altında kendi şehrimde bir anlamda mahsur kalmıştım.
Gazeteye haber olmak..
1984'deki şampiyonluğun garantilendiği günlerdi. Bir arkadaşımızın mağazası önünde kutlama heyecanı yaşıyorduk. Mağaza çalışanı elemanın elinde Bordo-Mavi bayrağı gören Karadeniz Gazetesi muhabiri, haber yapma önerisinde bulundu. O anda futbolcu Serdar BALİ de aracını park ediyordu. Onu da olaya dahil edince sokakta büyüyen bir coşku yaşandı. Gazete haberi için de ortam olgunlaşmıştı. Anlattığım bu sahne gazetede yayımlandı. Yıllardır sakladığım gazete ve kupürü, bu yazı için aradığımda arşivde bulamadım. Bulunca buraya ekleyeceğim.
Trabzon'da futbol derinlemesine yaşanır. Anlatacak malzeme çoktur. Fıkra gibi yaşananlardan bazılarını "Cumartesi Fıkraları" başlığıyla derlediğim sayfalarda bulabilirsiniz.
İlk 10 yılda 6 şampiyonluk..
1967'de üç amatör takımın birleşmesiyle kurulan ve bordo-mavi renkleri seçen Trabzonspor 1974'de 2. ligde şampiyon olarak 1. lige çıktı (şimdinin süper ligi). Çıkış o çıkış.. Bir daha 48 yıl hiç o ligden düşmedi. Bu sürede 6 şampiyonluk kazanarak ilk kez şampiyonluğu İstanbul dışına Anadolu'ya taşıyan takım oldu. Diğer kupaları konusuna değinmeyeceğim.
Buradan şu sonuç çıkıyor.. Altı şampiyonluğu ligdeki ilk 10 yılında kazandı. 38 yıl sonra da 7. şampiyonluğuna bu yıl ulaşmış oldu.
(Trabzon - 1978) Trabzonspor'un futbolcusu Ali Kemal DENİZCİ'nin Fenerbahçe'ye transferini protesto yürüyüşü. |
1978 yılında; takımın en iyi oyuncularından biri olan Ali Kemal DENİZCİ'nin o yıl Fenerbahçe'ye transfer anlaşması yapılmıştı. Takımın tamamı Trabzonlu oyunculardan oluşmaktaydı ve İstanbul'daki rakibine oyuncu vermek, erkenden avantajı kaybetmek olarak algılandı. Başta DENİZC'nin mahallesi Faroz olmak üzere Trabzon halkı Faroz'da toplanarak dünya tarihine geçecek, bir futbolcu transferine karşı protesto yürüyüşü yaptı. 5 kilometrelik bu yürüyüş Meydan Atatürk Alanı'nda zirveye ulaştı.
2010-2011 şampiyonu..
2010-2011 sezonundaki süper lig şampiyonluğu biraz karmaşık gibi dursa da, resmi olarak şampiyon Fenerbahçe ve kupası da müzesindedir.
Ancak o yıl şampiyonlar liginde Türkiye'yi Trabzonspor temsil etmiştir. Buna karşılık her iki takım taraftarları da "şampiyon biziz" diyor.
Görünen o ki, bu tartışma uzun bir süre daha sürecek.
Trabzon şehir tarihinde diğer spor dalları da ilgi görmüş fakat son yıllarda futbol daha baskın hale gelince geri planda kalmıştır.
Vikipedi / Trabzonspor >
Vikipedi / Trabzonspor (Şampiyonluklar Dönemi) >
Vikipedi / Süper Lig >