1990'lara gelindiğinde takımın başarılarına o kadar alışılmış ki; artık her zafer sonrası şehrin merkezindeki alanda, arazi yapısı gereği çok geniş olmamasına karşın toplanarak sevinç gösterileri yapmak gelenek halini almıştır. Bu gelenek bugün de sürmektedir. O yıllar TV'den canlı maç yayını da kısıtlıydı. Eğer bir canlı yayın varsa, bir kahvehanede topluca seyretmek sık sık yapılan bir alışkanlıktı.
Zaferle sonuçlanacak bir skor beklentisi fazla olduğu için, kutlama yapılacak şehir merkezindeki alana en yakın kahvehaneye gitmek, kutlamaya katılma süresinde avantaj sağlayacaktı. Ve öyle de yapardık. Galibiyet sonrası o alanı ilk dolduran bizler olurduk. Ardından şehrin her yerinden yaya veya araçlarıyla gelenler alana sığmaz olurdu.
 |
| "Sevinçılgınca" - (05.05.2022) (Taslak İllüstrasyon: Muammer KOTBAŞ) |
Pazar Notları (27)..
Galibiyetin Sevinenleri
Çocukluğumuzda (1970'li yıllarda) babamla giderdik Trabzonspor'un maçlarına. Henüz 2.Lig'de mücadele eden şehrimizin futbol takımının Avni Aker Stadyumu'ndaki maçları çok heyecanlı ve yüksek ateşli geçerdi. Diğer maçlardan haberdar olmak için, Transistörlü radyomuzu maç günleri yanımızda taşırdık.
Aynı gün aynı anda oynanan maçlara bağlantı kurulur, anlatıcı spikerlerin sesinden canlı takip ederdik. Sakince anlatılan bir maçın yayını aniden kesilir, bir başka şehre bağlanılırken, gol ya da başka önemli bir gelişme olduğunu anlardık.
Tokyo'da (Japonya) galibiyet sevinci
Dünya Kupası maçında Japonya Ulusal Futbol
takımının Almanya'yı 2-1 yenmesi sonrasında
yayalara yeşil yandığında yaya geçidinde sevinen
Japon taraftarlar.
Kutlama alanına yakın olmak
1990'lara gelindiğinde; takımın başarılarına o kadar alışılmış ki, artık her zafer sonrası şehrin merkezindeki alanda, (arazi yapısı gereği çok geniş olmamasına rağmen) toplanarak sevinç gösterileri yapmak gelenek halini almıştır. Bu gelenek bugün de sürmektedir. O yıllar TV'den canlı maç yayını da kısıtlıydı. Eğer bir canlı yayın varsa, bir kahvehanede topluca seyretmek sık sık yapılan bir davranıştı.
Zaferle sonuçlanacak skor beklentisi fazla olduğu için, kutlama yapılacak yer olan şehir merkezindeki alana en yakın kahvehaneye gitmek, kutlamaya katılma süresinde avantaj sağlayacaktı. Ve öyle de yapardık. Galibiyet sonrası o alanı ilk dolduran bizler olurduk. Ardından şehrin her yerinden yaya veya araçlarıyla gelenlerle alana sığmaz olurduk.
Beşik gibi sallanan otomobiller..
Tıkanan trafik işlemez olur, kazara kalabalık arasında kalarak zar zor ilerlemeye çalışan araç(lar) da taraftarların elinden kurtulamazdı. Dört bir yanı sarılan aracın o andaki misyonu artık bir oyuncaktır taraftarın elinde.. Sevincin bir parçası olarak beşik gibi sallandırıldıktan bir süre sonra devam etmek için vizesini almış olurdu.
Şimdi nasıldır bilemiyorum ama, o dönemlerde zamanla bu sevinç gösterileri yozlaşmaya, bozulmaya başlamıştı. Kontrolsüzleşerek çığırından çıktı. O dar alanda bazıları ellerindeki patlayıcıları sorumsuzca rastgele kalabalığa atmakta çekinmediler. Bir defasında patlayıcı enseme yakın omzuma isabet etti ve ceketimde yanık oluştu. Çok sinirlendim, üzüldüm. Hemen ayrıldım oradan. Daha sonraları gitmişsem de hep kontrollü gittim.
 |
| Tokyo Shibuya Bölgesi yaya geçidinde Japonlar galibiyet kutlaması yapıyor. |
Yeşil ışıklı yaya geçidi kutlaması..
Katar'da düzenlenen Dünya Kupası maçında Almanya'yı 2-1 yenen Japonya önemli bir galibiyet aldı. Japon taraftarlar bu galibiyeti, Tokyo'nun Shibuya Bölgesi'ndeki en yoğun yaya trafiğinin olduğu yaya geçidinde kutladılar.
Bu kutlama yöntemi, Trabzon'da benim tanık olduğumdan çok farklıydı.. Araç trafiği aksamadan normal seyrinde akmaya devam etti. Yayalara yeşil ışık yandığında bu süreyi geçit üzerinde coşkuyla, çılgınca sevinerek yaşayan Japonlar, kırmızı yandığında kenara yönlenip yol trafiğe açarak bir sonraki ışığın yanmasını beklediler.
Japonların çalışkanlığını ve üretkenliğini biliyoruz. Mükemmel ahlaki disiplinleri de tartışılmaz. Futbol sevinci konusunda da ders niteliğinde örnek oluşturdukları için ayrıca teşekkür etmeliyiz. 💖
