Sizin Üşümeniz Benim Terlememi Engellemiyor. Fakat İkimiz De Haklıyız

(©2025)

Siz üşürken ben terliyorum.. Sizin üşüdüğünüz yerde ben terlemekteyim.. Aynı zaman aynı saat dilimi içinde koşullarımız farklı ise bünyemizin benzer tepkileri vermesi olanaksız. Doğal olan farklı olması..  Bu nedenle ikimiz de haklıyız.. 

Önemli sayılabilecek bir işim için bir ilçenin bir resmi kurumunun birimlerinden birine gitmek durumundaydım. Konum olarak bana uzak ve ilk kez gideceğim bir yerdi. 

Sizin Üşümeniz Benim Terlememi Engellemiyor. Fakat İkimiz De Haklıyız

Siz üşürken ben terliyorum.. Sizin üşüdüğünüz yerde ben terlemekteyim.. Aynı zaman aynı saat dilimi içinde koşullarımız farklı ise bünyemizin benzer tepkileri vermesi olanaksız. Doğal olan farklı olması..  Bu nedenle ikimiz de haklıyız.. 

Ne demek istiyorum? 

Önemli sayılabilecek bir işim için bir ilçenin bir resmi kurumunun birimlerinden birine gitmek durumundaydım. Konum olarak bana uzak ve ilk kez gideceğim bir yerdi. 

Gideceğim gün zaman kaybetmemek için, bir gün öncesinden sanal ortamda gerekli araştırma ve incelemeleri yapmıştım. Sonrasında da o rahatlıkla, ilgili ilçeye ulaşım boyutunu çözerek varmış oldum. Bundan sonrası varış hedefim olan binayı bulmaktı. O yöne hareketimi başlatacağım noktada cep telefonumdan yön belirleme uygulamamı açtım. 

Kotbas Art Colors (Art Studies)

Bir gün önceki incelemelerimin de tanıdıklığı ile yolu yayan kat etmeye başladım. Güzel bir sonbahar günü. Hava ısısı 22-23  derece. Üzerimdeki mont, ben hızlı adımlarla yürüdükçe ter yapmaya başladı. Fakat asıl sorun, 'ya ilgili birimi hemen bulamazsam?' endişesiydi. 

Böyle belirsiz durumlarda ben istediğim kadar soğukkanlı olmaya çalışsam da bünye ile beynim arasındaki görev aşkının ortaya çıkardığı komut ilişkisi üstün geldiği için, benim telaşım azalmak yerine kontrolden çıkarak daha da artmakta, kontrol edilemez boyuta gelmektedir. O nedenle ben hedefime doğru yürüdükçe, tıpkı yaz sıcağı günündeymişim gibi bir boyuta geçiyorum.

Sonunda elimdeki adreste belirtilen ilgili komplekse gelip, kapladığı alanın bahçesine giriş yaptım. Çevre sakin. İşimle ilgili tabelayı arıyor gözlerim. Görünürde yok. Bahçenin bir kenarında sohbet eden 4-5 kişi var. Onlar görevli değil, kompleksten yararlanan gençler. O nedenle onlara aradığım yeri sorma gereği duymadım. 

Önce ben tüm enerjimi bulmaya dönük kullanayım. İnatla kendim arayıp bulacaktım. Binanın arkasına doğru yürümeye devam ettim. Hem hızlı yürümenin hem henüz ilgili birimi bulamamanın telaşı daha da artmaya başladıkça terlemem de artıyordu. 

Kötü yakalandım..

Bir kaç adım daha atınca nihayet aradığım tabelayı gördüm. Oraya yöneldim, seri bir şekilde içeri giriş yaptım. Üç çalışan masası ile küçük sayılabilecek bir oda. Geçici yerleşilmiş gibi duruyor. Kapıdan girip doğruca karşımdaki masada görevli kadına yöneldim. Buyur etti. Yaptıracağım işi söyledim. Belgeleri istedi, verdim.

Önündeki bilgisayardan kontrolü yaptı ve bana;

- "Karşı masaya geç. Gerekli formları doldur!.." dedi.

Hemen arkamda kalan söz konusu masaya döndüm. Görevli kadın memur "Buyurun, oturun!.." dedi. Teşekkür ettim. O formları hazırlarken, gözüm yanındaki elektrikli ısıtıcıya takıldı. Belli ki çalışanlar bu konforsuz beton odada hareketsiz de kaldıklarından üşüyorlardı ve ısıtıcıyı açmışlardı. 

Fakat benim için en kötü anlarımdan biriydi. Dışarda kar yağmış olsa, şimdi burada hemencecik ısınıvermiştim. O derece ısıtıcının sıcağı yüzümdeydi. Kötü yakalanmıştım. Çünkü hızlı yürüme sonrası oturunca bende terler sökün etmeye başlamıştı. Alnımdan yüzüme, yüzümden yere.. Hazırlıksızdım, peçete, mendilim yoktu. 

O nedenle elimle silmeye çalıştığım terler sorun olmaya, benim daha çok terlememe neden olmaya evriliyordu. Bir de önüme 50 sayfası imzalanacak form koyduklarında bende ipler koptu. Artık ter silmeye de yetişemiyordum imza atmaktan. Görevli kadın durumu kavrayıp kalktı karşı masaya gidip kocaman bir peçete istedi getirip bana verdi. "Hızlı yürüdüm, bir de burada ısıtıcı olunca..." diyebildim sadece.

Bir yandan art arta imza atıyorum, her 2 imza arasında terlerimi siliyorum. Kadın ısıtıcıyı kapatır  diye düşündüm. Aklına bile gelmedi. Neyse ki form doldurma işlemim bir kaç dakika sonra bitti. Kendimi dışarı atıp rahatlayacaktım az sonra. Görevli son gerekli açıklamaları yaptıktan sonra, teşekkür ederek ayrıldım oradan.

Şimdi işlemi halletmiş olmanın rahatlığı ile yavaş ve çevrenin keyfini çıkara çıkara eve dönüşe geçtim. 

Görevliler bulundukları ortamda üşüyüp ısınmaya çalışırken benim terliyor olmamı kendi içinde değerlendirdiğimizde, hepimiz haklı çıktığımız gibi, hepimiz de karşı tarafı empati ile haklı bulduk. Bana da günün bu anısını yazmak kaldı. 

Bu Sitede yayımlanan yazı ve görsellerin fikri sorumluluğu eser sahiplerine aittir

 Bu içerik Kotbas Art Colors (Art Studies) tarafından derlenmiştir.