Yine bir Pazar günü böyle bir yürüyüşümün sonuna doğru yanımdan geçen birkaç bisikletli çocuktan biri, bir anlık bir dikkatsizlik sonucunda hafifçe bana çarptı. Hızı yavaş olduğundan, çarpması da hafif oldu.Bu sayede ikimizde de kayda değer bir sarsılma olmadı. Ancak burada problem, her ne şekilde olursa olsun birine çarpma olayı idi. Yani olmaması gereken bir durumun olmuş olmasıydı. Kasıtlı ya da bilmeden yapılan bir taciz de denilebilecek bir durum.
Bisikletli Çocuk Ürkekliği
Muammer KOTBAŞ
Pazar günleri saat 11.00 gibi yürüyüş sporu yapmak için gittiğim, ortasında göl olan bir parkur var. 1,5 saatlik tempolu yürüyüşüm aynı zamanda o haftanın rutin egzersizi listesindedir.
Yine bir Pazar günü böyle bir yürüyüşümün sonuna doğru yanımdan geçen birkaç bisikletli çocuktan biri, bir anlık bir dikkatsizlik sonucunda hafifçe bana çarptı. Hızı yavaş olduğundan, çarpması da hafif oldu. Bu sayede ikimizde de kayda değer bir sarsılma olmadı. Ancak burada problem, her ne şekilde olursa olsun birine çarpma olayı idi. Yani olmaması gereken bir durumun olmuş olmasıydı. Kasıtlı ya da bilmeden yapılan bir taciz de denilebilecek bir durum.
Çarpma gerçekleşmeden önce çocukların bisikletleriyle yanıma yaklaştıklarını ve aralarında çok güzel sohbet ettiklerini duymuştum. Tam yanımdan geçerlerken, bana yakın olan bisikletlinin bir an arkadaşına yüzünü çevirmesiyle koluma değmiş olması, çarpma anının yaşanmasına neden olduğu andı.
Kotbas Art Colors
Böyle durumlarda insanlar arası ilişkilerde sık rastladığımız iletişim biçimi olarak; kazaya uğrayan kişinin vereceği ilk tepkinin kızgın, sinirli, kaşları çatık ve aniden başını kazaya neden olan kişiye çevirmesiyle gelişen olaylar dizisine dönüşmesidir.
Çarpmaya neden olan kişi de gelişmelerin büyük olasılıkla sıraladığım tepkiler zinciriyle yaşanacağı psikolojisinde kendini bulduğu için (şartlı refleks), karşılıklı -belki sert sözlü belki sonrasında fiziki saldırılı- bir tepki gösterme biçimi yaşanacak ve tartışma sonrasında bir şekilde taraflar birbirlerinden uzaklaşacaklar. Tabi eğer olay adli makamlara yansıma boyutuna gelmemişse.
Yaşadığım bu olayda böyle olmadı.
Çocukla ben, ikimiz de bir an durduk.. Bisikletli çocuk benden gelebilecek tepkinin sert olacağını düşünmüş olacak ki, çok alçakgönüllü bir tavırla özür diledi.
Gülümseyen yüz ifademle bir arkadaş gibi elimi omzuna attım.
- "Ne demek! Hiç problem değil. Gayet doğal, olur böyle şeyler.. Yine de hareket halindeyken dikkatli sürmekte yarar var. Hadi iyi tatiller!.." dedim.
Bu yaklaşımım sonrası kendimi o kadar çok rahat ve mutlu hissettim ki, küçük bir dikkatsizlik sonrası belki biraz korku da yaşamış olan bu genç delikanlıyı üzmediğim için kendimle gurur duydum.
Çünkü o çocuklar; böylesi durumlar karşısında hep kontrolsüz tepkiler, ayarsız azarlanmalar, kişiliklerinin yok sayılması ve birey olarak kabullenmemelerle karşılaştıkları için, karşısındakilerden de önyargılı olumsuz beklentilere giriyorlar. Çocuğun yüzündeki ifade bana bunu söylüyordu. O da rahatlamış, yüzündeki ifade yumuşamıştı.
O an yaşanması olası gerginlik, yerini ikimizde de pozitif bir morale bırakmıştı. Pazar gününün rehavetine, sakinliğine yakışan da bu davranış ve diyalogdu. Fakat emindim ki, sadece Pazar gününün güzelliği değil, yaşamımızın sonrasına yansıyacak güzelliğin de başlangıcıydı.
Artık o çocuk bir sonraki yaşayacaklarında bu anın kendisinde bıraktığı olumlu izlerle yönünü daha hassas belirleyebilecektir.
Bisikletli çocuk ürkekliği yaşayan kimseyi üzmemeli!..
Bu Sitede yayımlanan yazı ve görsellerin fikri sorumluluğu eser sahiplerine aittir
Bu içerik Kotbas Art Colors tarafından derlenmiştir.